Category: Persoonlijk

Over de gewone en soms wat ongewonere dingen in het Italiaanse dagelijkse leven

  • Mijn ontbijt: een bekentenis

    ,

    Na al die jaren steekt nog steeds een licht schuldgevoel de kop op als bezoek mij er naar vraagt. Ik beken het dan schoorvoetend. Als een kind dat met haar hand in de koektrommel wordt betrapt. Letterlijk. Daarom, om voor eens en altijd af te zijn van die afkeurende blikken en schuddende hoofden maak ik… Lees verder

    Mijn ontbijt: een bekentenis
  • Vlekkenmysterie

    ,

    “Wat ruikt jouw was toch altijd lekker.” Dat is dus het leuke van de logés die we regelmatig over de vloer hebben. Niks hangend op de bank of zonnend in de tuin, terwijl ze van mij verwachten dat ik als de perfecte gastvrouw ronddraaf met hapjes en drankjes. Nope. Onze gasten doen allemaal mee. De… Lees verder

    Vlekkenmysterie
  • De juiste kerststemming of toch niet?

    ,

    ‘En, wat doen jullie met de kerst? Gaan jullie nog weg of blijven jullie thuis dit jaar?’ Het is begin december en ik hang bij mijn buurvrouw aan de keukentafel. Vanwege de kou hebben we elkaar al een tijdje niet gezien. De hoogste tijd dus om met een kopje koffie wat bij te praten. Over… Lees verder

    De juiste kerststemming of toch niet?
  • De olijvenoogst: een Italiaanse idylle?

    ,

    Wat is er nu idyllischer dan olijven oogsten voor echte “home-made” olijfolie terwijl je vanaf een heuveltop een prachtig uitzicht hebt over het Toscaanse landschap? Niks toch? Het was jaren geleden voor mij dé reden om vrienden enthousiast te beloven een handje mee te komen helpen. Het was ook dat idyllische beeld waarmee ik op… Lees verder

    De olijvenoogst: een Italiaanse idylle?
  • Wij mogen eindelijk scheiden

    ,

    Ik geloof dat ik de enige was die er geen problemen mee had toen het er uiteindelijk van kwam. Het stuitte me al tegen mijn borst sinds we hier kwamen wonen. Het strookte gewoon niet met mijn gewoontes. Dus toen de kogel na al die jaren ook hier in de gemeente door de kerk was,… Lees verder

    Wij mogen eindelijk scheiden
  • Dof geplof en vrolijke kleurtjes

    ,

    Pof. Pofpof. Pofpofpof….pof…pof… Ik schrik wakker op de vroege zondagochtend. Geweerschoten. Het lukt mijn slaperige hoofd niet om mijn gedachten te ordenen. ‘Shit, toch oorlog’ en ‘had ik gister maar meer boodschappen gehaald’ schiet door mijn hoofd. Heel in de verte blijft het dof ploffen. Ik denk aan de man die ons huis bouwde. Hij… Lees verder

    Dof geplof en vrolijke kleurtjes
  • Autorijles

    ,

    Het was zover. Zoonlief werd officieel volwassen. Eindelijk oud genoeg om te leren autorijden. Gesponsord door zijn oma, die zich er al op verheugde door haar kleinzoon van het vliegveld te worden gehaald bij haar volgende bezoek. Denkend aan mijn eigen rijexamen-ellende dacht ik zelf eerder aan een aantal bezoekjes verder in de tijd. Toen… Lees verder

    Autorijles
  • Uitverkoop, joepie!?

    ,

    Mijn Nederlandse vriendin die hier in de buurt woont ploft op de keukenstoel. Ze grinnikt als ze denkt aan wat ze net op de radio in de auto hoorde.‘Je kunt wel merken dat het komkommertijd is. Ze vertelden dat de uitverkoop op de eerste juli is begonnen. Wereldnieuws, echt! Is dat nou zo bijzonder dat… Lees verder

    Uitverkoop, joepie!?
  • Een andere kijk op afstand

    ,

    Een raar fenomeen hoor, afstand. Het is eigenlijk net zoiets als tijd. Je kunt het heel gewoon en zonder problemen meten in centimeters, meters en kilometers. Maar er is ook dat ene, subjectieve deel. Net zoals een uur eeuwig kan duren en een dag in een oogwenk voorbijvliegt, kan een afstand tussen A en B… Lees verder

    Een andere kijk op afstand
  • Wat hangt er aan de lijn?

    ,

    Het viel me opeens op toen ik naar de wapperende wasjes keek die in de zon hingen te drogen. Het was zo’n typische straatbeeld dat je voor je ziet als je aan een willekeurige smalle Italiaanse straat met huizen denkt. Gekleurde gevels. Opengeslagen groene en bruine luiken. Waslijnen die van de ene naar de andere… Lees verder

    Wat hangt er aan de lijn?