Herfst in Italië

·

, ,

Je kunt het het beste omschrijven als struisvogelpolitiek, dat wat ik toe nu toe heb gedaan. Ondanks dat we vrienden en bekenden na onze vakanties weer begroet hebben en weer helemaal bijgepraat zijn, ondanks dat iedereen langzaamaan weer is begonnen met het dagelijkse leven op school of werk en ondanks dat clubjes en trainingen weer volop draaien. Tegen beter weten in probeerde ik vooral het gevoel dat bij de zomer hoort vast te houden: zo min mogelijk moeten, alleen maar denken aan de mooie dag van vandaag en je vooral niet bezighouden met wat zich in de buitenwereld afspeelt.

Maar vanochtend was alles opeens anders. Het regende pijpenstelen. En nu nog. En als we de voorspellingen moeten geloven de rest van het weekend ook. Kortom, de herfst houdt zich dit jaar netjes aan de kalender en zet in. De wereld buiten ziet er opeens een stuk grilleriger uit en ik ontwaak helemaal uit mijn “zomerslaap”. En als ik na drie lange zomermaanden voor het eerst weer de krantenpagina’s langssurf, merk ik dat ze in de buitenwereld niet zo stil hebben gezeten als ik. Er is weer van alles en nog wat aan de hand en ik heb geen flauw idee waar ze het over hebben: dat Alitalia op het randje van het faillissement balanceerde wist ik, maar dat een mislukte reddingspoging wordt toegejuicht door de piloten? Een discussie binnen de Italiaanse Alleanza Nazionale, een volgens mij vrij fascistische partij, of ze nu wel of niet anti-fascisten zouden moeten zijn en zo ja, in hoeverre? Geen brood kopen en niet tanken bij de Total als protest tegen de prijzen die de pan uitrijzen? Het wordt tijd dat ik weer de kranten ga bijhouden, niet meer de journaals wegzap en de discussieprogramma’s volg om op de hoogte te blijven van alles wat er gebeurt. Maar één weekendje rust kan nog wel. Vanaf maandag doe ik weer mee.

Myrthe Avatar

Zoek

Nieuwste BLOGS

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *