Koud?

·

,


Ongelovige blikken. Een schamper lachje. Het woord “veritaliaanst”. Dat zijn zo ongeveer de reacties, eventueel in onderlinge combinatie, als ik vertel dat het bij ons berenkoud kan zijn. Dat er delen van Italie zijn waar het ‘s winters koud is, dat snapt men wel, zeker als “men” wintersporters betreft. Maar Toscane?

Nu is het natuurlijk ook bijna onvoorstelbaar: een zonnige streek als de Toscane in de kou. De meesten van onze gasten komen bij ons langs als het voorjaar losbarst of als de mussen bijna dood uit de dakgoot vallen van de hitte. Toscane, dat is de schaduw opzoeken, siesta houden en veel ijs eten. Dat dacht ik ook toen ik pas hier was. Maar daar kwam ik na mijn eerste Toscaanse winterdag gauw van terug. Voor wintergasten die voor het eerst komen, heb ik dan ook altijd een sjaal klaarliggen. En een muts. Met bijpassende handschoenen. Die zitten vaak namelijk niet in de meegebrachte koffer. Eerst lachen ze dan hard, ook van verbazing, maar uiteindelijk zijn ze er blij mee. Want de groene heuvels, maar vooral de bergen zijn vanaf begin december witgetopt. En de verkoelende zomerbries verandert in een ijzig koude wind. Buitenzijn is dan leuk, mits je stevig ingepakt bent. Als een soort van Eskimo op de Noordpool. Maar dan een ongelovige in Italie.

Myrthe Avatar

Zoek

Nieuwste BLOGS

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *