Twee heel dierbare personen kwamen in oktober met een klein gezelschap naar Rome. We pakten onze tassen en brachten de laatste twee dagen van hun reis samen door. Heel bijzondere dagen werden dat en het afscheid op Termini was dan ook even slikken.
Leeg
De relatieve stilte op straat hielp niet om het lege gevoel van binnen na het uitzwaaien te laten verdwijnen. Net dat weekend was er een grote demonstratie in Rome. Geen langsrazend verkeer, geen getoeter, geen geparkeerde auto’s langs de kant van de weg om de straten te vullen. En geen plannen wat te doen, want veel bezienswaardigheden waren uit voorzorg dicht.
Verrassing
Al dwalend stonden we plots voor een gebouw dat veel weg had van een ruïne. Maar met een geopende deur. En met achter die deur een enorme verrassing. Letterlijk en figuurlijk. Een enorme verrassing omdat de Basiliek achter die deur gewoon immens groot was. En een enorme verrassing omdat de voorgevel de schoonheid van de Basiliek, de Santa Maria degli Angeli e dei Martiri*, absoluut niet weerspiegelt.
Thermen worden Basiliek
De Basiliek werd door Michelangelo gebouwd in wat eens het hoofdgebouw en enkele omliggende vertrekken van de Thermen van Diocletianus waren. In de loop der eeuwen werden er veranderingen in het oorspronkelijke ontwerp aangebracht zoals het verplaatsen van de ingang.
Muziek, licht, ruimte vol pracht
Tegenwoordig kom je de kerk binnen via een grote cirkelvormige vestibule met in de koepel een oculus waar het licht door naar binnen valt. Via een passage kom je in het transept van de Basiliek, een gigantische ruimte waaraan verschillende kapellen grenzen. Ik zal jullie niet vervelen met een beschrijving van alles wat in de Basiliek te bewonderen is, want dat is echt heel veel. Wat grote indruk op mij maakte was het marmeren hoofd van Johannes de Doper van kunstenaar Igor Mitoraj, dat net na de passage in de Kapel van St. Pieter ligt. De beroemde meridiaan van Paus Clemens XI, die hij voor het jubileumjaar 1700 in de vloer liet aanleggen en waar we hebben geprobeerd te begrijpen hoe je er de tijd aan kan aflezen. En het prachtige kerkorgel in de Kapel van Sint Bruno, dat voor het jubileumjaar 2000 in de kerk werd gebouwd. Alles samen, de muziek die klonk, het licht in de kerk en de ruimte met al die pracht om ons heen, maakte dat we de Basiliek met een luchtiger gevoel verlieten, klaar om weer volop van Rome te genieten.
* De Basiliek van Onze-Lieve-Vrouwe van de Engelen en de Martelaren
Leave a Reply