Stemmen in Europa

Ik ga weer stemmen! De eerste jaren hier in Italie kwam het er niet van om me te laten registreren voor de Nederlandse verkiezingen bij de gemeente Den Haag. En na de laatste verkiezingsuitslag sloeg bij mij de twijfel toe. Want hoewel ik me zo goed mogelijk op de hoogte probeer te houden van de ontwikkelingen op sociaal en politiek gebied in Nederland, had ik bepaalde dingen niet goed ingeschat. Met de gewetensvraag “in hoeverre kan en wil je meebeslissen over een politiek waar je verder niet direct mee te maken hebt” tot gevolg. Ik besloot daarom mijn Haagse registratie te laten voor wat het was.

Ook in Italie mag ik niet stemmen, want ik beschik niet de over de Italiaanse nationaliteit. Hoewel, dat niet mogen stemmen is niet helemaal waar. Een paar jaar geleden ontving ik op een zondagmiddag een uitnodiging om te stemmen voor, als ik het me goed herinner, het provinciale bestuur. Het was voor het eerst dat ook niet-Italianen mee mochten doen. Ik kon me echter niet aan de indruk ontrekken dat de uitnodiging niet helemaal van harte was verstuurd: de verkiezingen werden namelijk diezelfde dag gehouden en de sluitingstijd naderde rap op het moment dat ik de envelop openmaakte.

Maar nu mag ik echt. En hoe! Drie weken geleden ontving ik opnieuw een brief en het was meteen duidelijk dat we hier te maken hadden met het serieuzere werk. De burgemeester nodigde mij in vier talen uit me te komen inschrijven voor de Europese parlementsverkiezingen begin juni. Voorwaarde is wel dat ik alleen op een Italiaanse kandidaat stem, en niet op een Nederlandse in Nederland. Twee keer stemmen is namelijk niet toegestaan. Ik moest er even aan wennen, want het voelde in eerste instantie als landsverraad: wel in Italie, maar niet in Nederland stemmen. Maar het idee dat ik als Europese burger zelf mag kiezen waar ik wil kiezen, had toch wel wat. En het schepte democratisch gezien meer mogelijkheden: per slot van rekening heeft niet iedere lidstaat parlementariers in elke Europese politieke partij. Stel nu dat de fractie die me het meest aanspreekt alleen Italiaanse maar geen Nederlandse kandidaten heeft of andersom?

Het probleem in welk land me te laten registreren bracht ik dus grofweg terug tot de vraag “welke Europese fractie heeft ideeen die het meest met die van mij overeenkomen”, in de hoop er een Italiaan of een Nederlander te vinden. Even speuren op internet leerde me dat er van de zeven grote fracties er twee zijn die of alleen Italiaanse of alleen Nederlandse parlementariers hebben. Beide partijen zijn niet de mijne, dus bleef de vraag waar me in te schrijven staan. Een vraag die, ben ik bang, dadelijk door omstandigheden voor me wordt opgelost. Ik moet me namelijk voor vanavond hebben ingeschreven bij het Italiaanse kieskantoor, iets wat door van alles en nog wat  tot nu toe niet gelukt is en waarschijnlijk ook niet gaat lukken voor vanavond. In het verleden heb ik regelmatig ons Verenigd Europa met de van land tot land verschillende regeltjes vervloekt, maar vandaag ben ik er alleen maar blij om. Ik kan me namelijk tot de 22ste april in Nederland laten registreren. Een registratieformlier downloaden, invullen en met een kopie van je paspoort opsturen en het is geregeld. Deze keer laat ik mijn stem niet verloren gaan. Nu alleen maar hopen dat de pasfoto voor mijn nieuwe paspoort in één keer wordt goedgekeurd…..

PS. Zes weken voor de verkiezingen zal er ook weer een stemwijzer online te vinden zijn.

Myrthe Avatar

Zoek

Nieuwste BLOGS

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *